Dawno temu, w pewnej rdzennej społeczności, żył mądry, stary mędrzec, należący do starszyzny plemiennej. Pewnego wieczoru, przy ognisku, zebrał on swoje wnuki i opowiedział im historię, którą sam usłyszał od swojego dziadka. Ta prosta, ale głęboko poruszająca przypowieść do dziś porusza serca ludzi na całym świecie.
– W każdym człowieku, również w tobie i we mnie, żyją dwa wilki – powiedział spokojnie mędrzec. – Jeden z nich jest uosobieniem strachu, gniewu, zazdrości i poczucia beznadziei. Drugi natomiast to symbol miłości, nadziei, odwagi i radości.
Zaciekawione wnuki spojrzały na starca, a on kontynuował:
– Oba wilki nieustannie toczą ze sobą walkę wewnątrz naszych serc i umysłów.
Słuchając go z rosnącym zainteresowaniem, najmłodsze wnuczę zadało najważniejsze pytanie:
– Dziadku, a który z nich wygra?
W odpowiedzi mędrzec uśmiechnął się tajemniczo i odrzekł:
– Wygra ten, którego będziesz karmić.
Dlaczego ta przypowieść jest wciąż aktualna?
Choć przypowieść wywodzi się z dawnej tradycji, jej przesłanie pozostaje niezmiennie ważne także w dzisiejszym świecie. Każdego dnia stajemy w obliczu wyborów: jak zareagować na trudną sytuację, jak traktować innych ludzi, jak odnosić się do własnych emocji, myśli czy pragnień. Uświadomienie sobie, że obie siły – negatywna i pozytywna – są w nas obecne, to pierwszy krok do świadomego kierowania swoim życiem.
Rozpoznanie emocji
Przypowieść o dwóch wilkach uczy, że rozpoznanie i nazwanie własnych uczuć ma kluczowe znaczenie. To, że doświadczamy gniewu czy zazdrości, nie czyni nas złymi ludźmi – te emocje są częścią ludzkiej natury. Natomiast gdy nie przyjrzymy się tym stanom i nie zrozumiemy ich źródła, mogą one przejąć kontrolę nad naszym postępowaniem.
Świadomy wybór
Wewnętrzna walka między dwoma wilkami to w istocie walka między reagowaniem impulsywnym a reagowaniem świadomym. Gdy karmimy „negatywnego wilka”, pozwalamy, by lęk czy gniew decydowały o naszych działaniach. Z kolei kiedy wspieramy „pozytywnego wilka”, wprowadzamy do życia spokój, empatię i wyrozumiałość.
Kształtowanie postawy życiowej
Karmienie „pozytywnego wilka” nie oznacza wypierania negatywnych doświadczeń. Oznacza natomiast podejmowanie decyzji w oparciu o wartości takie jak dobro, współczucie, zrozumienie czy wdzięczność. Ta postawa życiowa nie tylko przekłada się na poprawę relacji z otoczeniem, lecz także wpływa na nasze zdrowie psychiczne i emocjonalne.
Praktyka uważności
Aby lepiej rozpoznać, którego wilka właśnie karmimy, warto ćwiczyć uważność (mindfulness). Zatrzymaj się na chwilę, weź głęboki oddech i obserwuj swoje myśli oraz emocje. Dzięki temu łatwiej dostrzeżesz moment, w którym możesz świadomie wybrać, jak zareagować: czy wpuścić gniew, czy spróbować spojrzeć na sytuację przez pryzmat spokoju i zrozumienia.
Przełamywanie nawyków
Trudności pojawiają się zwłaszcza wtedy, gdy pewne reakcje (np. niekontrolowany wybuch złości) stały się nawykiem. Każdy nowy dzień to jednak okazja do ćwiczenia świadomego karmienia właściwego wilka. Z czasem pozytywne nawyki stają się automatyczne, co sprawia, że łatwiej nam żyć w zgodzie z samym sobą i otoczeniem.
Jak zastosować mądrość z przypowieści na co dzień?
- Zadawaj sobie pytania
Gdy czujesz, że ogarnia Cię złość lub lęk, zapytaj samego siebie: „Którego wilka właśnie karmię?”. - Ćwicz wdzięczność
Codziennie wypisz lub podsumuj w myślach kilka rzeczy, za które jesteś wdzięczny/wdzięczna. To prosty sposób na wzmacnianie pozytywnych emocji. - Bądź dla siebie wyrozumiały/wyrozumiała.
Zrozum, że nie zawsze uda Ci się wybrać pozytywną drogę. Przyznanie się do błędu i danie sobie kolejnej szansy to także forma karmienia dobrego wilka. - Otaczaj się dobrem
Wybieraj ludzi, miejsca i czynności, które pozwalają Ci wzrastać i pielęgnować optymistyczne nastawienie.
Przypowieść o dwóch wilkach pokazuje, że niezależnie od okoliczności zewnętrznych, każdy z nas nosi w sobie potencjał zarówno do czynienia zła, jak i dobra. Klucz do szczęścia, spokoju i równowagi leży w świadomym wyborze, którego wilka w sobie karmimy. Stary mędrzec ujął to w prostych słowach, a my wciąż możemy czerpać z tej dawnej mądrości, kształtując własne życie w harmonii i zgodzie z naszymi najgłębszymi wartościami.
